سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی یک موضوع داغ است. عمل کپی کردن، ارائه یا ارائه کار، ایده یا سخنان شخص دیگری بدون اعتبار به عنوان سرقت ادبی شناخته می شود. تخلفات آکادمیک از این قبیل، اصول اساسی یادگیری علمی در مجامع علمی را نقض می کند. سرقت ادبی در مقالات علمی انواع مختلفی دارد و همچنین راه های متعددی برای پیشگیری از آن وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
ممکن است مقالات علمی به طرق مختلف حاوی سرقت ادبی باشند. برخی از رایج ترین انواع سرقت ادبی در علم عبارتند از:
1. سرقت علمی مستقیم
وقتی کسی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی و جایگذاری می کند بدون اینکه اعتبار مناسبی برای نویسنده اصلی قائل شود، به عنوان سرقت علمی مستقیم شناخته می شود. محققی که مرتکب این نوع سرقت ادبی می شود ممکن است با عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت و مشکلات قانونی مواجه شود.
متن کپی شده از منابع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته منتشر نشده مستقیماً سرقت علمی است. همچنین زمانی که محقق از تصویر یا شکلی بدون انتساب یا مجوز مناسب استفاده می کند، امکان سرقت مستقیم وجود دارد. برای محققین، اعتبار مناسب همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
در سرقت ادبی خود، نویسنده بدون اجازه یا استناد از اثر منتشر شده قبلی خود در یک نشریه جدید استفاده می کند. علیرغم اینکه شبیه سرقت ادبی نیست، همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و می تواند منجر به رد نسخه خطی شما شود.
هنگامی که سرقت ادبی در میان باشد، می تواند از ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی گرفته تا ارسال نسخه خطی که شباهت زیادی به نسخه خطی منتشر شده قبلی دارد تا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، متغیر باشد. خطوط قبلا منتشر شده استفاده می شود. یک محقق همچنین ممکن است با استفاده از انتشارات یا تصاویر قبلی خود بدون ارجاع یا مجوز مناسب، سرقت ادبی کند.
محقق باید از استناد صحیح به نشریات قبلی اطمینان حاصل کند و در صورت لزوم مجوز کسب کند. همچنین ضروری است که محققان اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها تحقیقات و ایده های اصلی را منعکس می کند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی از اثر دیگری استفاده می کند و کلمات و جملات را کمی تغییر می دهد. از آنجایی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند، همچنان سرقت علمی است.
اصطلاح سرقت ادبی ترجمه به استفاده از اثر نویسنده دیگری برای الهام گرفتن در نوشته خود، تغییر کلمات یا ساختار جمله، ترکیب با ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات در متن اصلی اشاره دارد.
در زمان ارائه ایده و کار از سوی دیگران، پژوهشگران باید به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی به ترکیب منابع متعدد و ایجاد یک سند جدید بدون استناد صحیح به آنها اشاره دارد. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
سرقت ادبی موزاییک می تواند با کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر صحیح آنها، خلاصه کردن چندین منبع بدون ذکر آنها و غیره ایجاد شود.
انتساب مناسب همه منابع و استفاده از کلمات خودشان برای محققین حیاتی است. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استنادهای مناسب و ارائه دقیق ایده های اصلی است.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند عواقب جدی داشته باشد. به طور معمول، سرقت ادبی می تواند عواقب زیر را برای محقق به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
دست نوشته ای که مشخص شود حاوی سرقت ادبی است به احتمال زیاد کاملاً رد خواهد شد. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند از این طریق آسیب ببیند، که می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. محققان همچنین ممکن است پس از رد نسخه‌های خطی‌شان، بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه پروژه‌هایشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
شهرت محقق می تواند با سرقت ادبی به شدت آسیب ببیند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند منجر به مشکلاتی در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده شود. علاوه بر تأثیرگذاری بر آینده شغلی یک محقق، یک شهرت آسیب دیده می تواند فرصت های او را در آینده محدود کند.
پیامدهای قانونی
محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است با جریمه نقدی، حبس یا هر دوی آنها مواجه شود، در صورتی که مجرم شناخته شود. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی نقض حقوق نویسندگان اصلی است. فردی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
شرکت در سرقت ادبی همچنین می تواند منجر به محروم شدن یک محقق از مدرک تحصیلی خود شود. این می تواند به شدت به آینده شغلی یک محقق آسیب برساند، که می تواند ویرانگر باشد. ابطال مدرک می تواند فرصت های شغلی آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک مشکل دانشگاهی سرقت ادبی وجود دارد که در سراسر جهان رایج است و ایران نیز از این مشکل مستثنی نیست. مقامات ایرانی در چند سال گذشته اقدامات متعددی را برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی علمی انجام داده‌اند. افرادی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
تعدادی از اقدامات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران برای کاهش و جلوگیری از سرقت علمی در محیط دانشگاهی انجام شده است. مؤسسات دانشگاهی و محققان ملزم به پیروی از دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه برای انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح توسط MSRT هستند.
ارتکاب سرقت ادبی توسط محققین در ایران جرم دانشگاهی است و ممکن است با مجازات شدیدی روبرو شوند. سرقت ادبی را می توان در درجات مختلف مجازات کرد. ایرانیان معمولاً برای سرقت ادبی به روش های زیر مجازات می شوند:
ابطال گواهی
زمانی که فردی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، دانشگاه های ایران مدرک را لغو می کنند. در صورت مجرم شناخته شدن سرقت ادبی که می تواند عواقب قابل توجهی بر شغل و آینده آنها داشته باشد، مدرک تحصیلی پژوهشگر باطل می شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
اگر محققی به سرقت ادبی متهم شود، انجام پژوهش ممکن است به حالت تعلیق درآید. دسترسی محدود به منابع و بودجه، احتمال ادامه کار را کمتر می کند.
ممنوعیت انتشار
در برخی موارد، اگر محققین به سرقت ادبی متهم شوند، ممکن است با ممنوعیت انتشار مواجه شوند. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. شهرت و حرفه آنها می تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر این موضوع قرار گیرد.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. جریمه با درجه سرقت علمی تعیین می شود.
پیامدهای قانونی
اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است به دلیل نقض قوانین کپی رایت با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
همچنین اقدامات متعددی از سوی ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. اخلاق و یکپارچگی تحقیق توسط کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) ایجاد شده توسط MSRT نظارت شده است. NREC به محققان برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک با توسعه دستورالعمل‌های تحقیقاتی اخلاقی، پشتیبانی و آموزش می‌دهد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در موسسه آنها با استانداردهای اخلاقی مطابقت دارد.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و دانشجویان شناسایی می کند. در نتیجه، گزارش‌های سرقت ادبی تولید می‌شوند که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کنند. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
با استفاده از Plagiarism Checker X، می‌توانید یک نسخه خطی را با پایگاه داده‌ای از آثار منتشر شده مقایسه کنید و تشخیص دهید که سرقت علمی است یا خیر. یک گزارش سرقت ادبی با استفاده از این ابزار ایجاد می‌شود که شباهت‌های بین یک نسخه خطی و یک اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
با استفاده از Grammarly می توانید اشتباهات املایی و دستور زبان و همچنین سرقت ادبی را پیدا کنید. با استفاده از این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. دانشجویان و محققان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
Copyscape ابزاری است که سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده تشخیص می دهد. این ابزار علاوه بر بررسی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. به طور معمول، مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی با Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت بررسی می شوند.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که نسخه های خطی را با آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. مقالات علمی به طور منظم برای سرقت ادبی با استفاده از iThenticate بررسی می شوند.
DupliChecker
در DupliChecker، می توانید هر نسخه خطی را با آثار منتشر شده مقایسه کنید و در صورت مشابه بودن محتوای آن، سرقت ادبی را تشخیص دهید. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات علمی، سرقت ادبی با استفاده از نرم افزار DupliChecker قابل تشخیص است.
ابزارهایی که داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند در زیر مورد بحث قرار گرفته است.
بازرسی دستی
ابزار مهمی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود، بازرسی دستی است. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، داوران نسخه های خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کنند. از طریق بررسی دقیق دست‌نوشته، داوران می‌توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برنامه نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی ابزار دیگری است که توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود. ابزارهای نرم افزار نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت ها را برجسته می کنند. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولا از ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی شامل بررسی مرجع، تکنیک دیگری است که توسط داوران استفاده می شود. در بررسی یک دست‌نوشته، داوران مراجع استفاده شده در مقاله را با منابع فهرست شده در فهرست مرجع مقایسه می‌کنند. ذکر همه منابع به درستی تضمین می کند که هیچ نقل قولی وجود ندارد.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی به درستی ذکر شده اند و اطلاعات ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. ممکن است لازم باشد که بازبینان در صورت وجود هرگونه مغایرت، تحقیقات بیشتری انجام دهند تا مشخص شود آیا سرقت ادبی انجام شده است یا خیر.
روش های پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان باید از دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاص پیروی کنند. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
استناد صحیح به مقالات علمی است که از سرقت ادبی جلوگیری می کند. برای اطمینان از اعطای اعتبار مناسب به نویسنده اصلی، تایید کار آنها ضروری است. در پایان مقاله، فهرست منابع و استنادهای درون متنی وجود دارد. نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در نقل قول های درون متنی ذکر شود. در فهرست مرجع، تمام منابع مورد استفاده در مقاله باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی ذکر شوند.
بورسیه از انواع سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. اطمینان حاصل کنید که محققان با سبک استناد و دستورالعمل های مورد نیاز رشته خود آشنا هستند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چک‌کننده‌های سرقت ادبی وجود دارند که می‌توانند نسخه‌های خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. ابزارهای آنلاین بررسی سرقت ادبی برای محققان در دسترس است. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند هر شباهتی را شناسایی کنند. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند از چک کننده سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت علمی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
زمانی که ایده ها یا کارهای شخص دیگری را در قالب کلمات خود بیان می کنید، یک نقل قول می نویسید. نقل قول باید از تغییر معنای نویسنده اصلی جلوگیری کند. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که عبارت است از استفاده از کلمات یا ساختار جملات شخص دیگری اما تغییر جزئی آنها.
ترجمه باید به زبان خود محقق و با ساختار جمله خود انجام شود. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع نیز برای اعتبار مناسب کار نویسنده اصلی ضروری است.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین حمایت از حقوق نویسندگان اصلی به عنوان قوانین کپی رایت شناخته می شوند. درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر می شود می تواند به جلوگیری از سرقت ادبی کمک کند. برای جلوگیری از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. اخذ مجوز برای استفاده از برخی آثار و فرم ها ممکن است در برخی موارد ضروری باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، باید از کلمات خود استفاده کنید. هر زمان که محققان کار یا ایده های دیگران را ارائه می دهند، باید آنها را بازنویسی کنند. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول محاط شود و به درستی نسبت داده شود. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
حفظ سوابق دقیق منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی ضروری است. نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید با تمام منابع و اطلاعات مرتبط ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، مقاله باید با یک لیست مرجع دقیق به پایان برسد. نگهداری سوابق دقیق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و از انتساب مناسب همه منابع اطمینان حاصل کنند.
کار خود را مرور کنید
نویسنده باید قبل از ارسال مقاله خود را از نظر استناد صحیح به منابع و سرقت ادبی بررسی کند. علاوه بر این، نسخه خطی باید برای اشتباهات دستوری و املایی تصحیح شود. برای محققین مهم است که نسخه های خطی را قبل از ارسال برای شناسایی سرقت ادبی بررسی کرده و قبل از انتشار آن تصحیح کنند.
Result
آزار و اذیت در جامعه علمی یک جرم جدی است که می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، مجازات های قانونی و ابطال مدرک شود. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
محققان باید استنادهای مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، نوشتن با کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود را قبل از ارسال در نظر بگیرند.
داوران مجلات علمی علاوه بر شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، بازبینان از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
به طور کلی، محققان باید اطمینان حاصل کنند که کار آنها اصیل است و بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی را رعایت می کند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. برای دانشمندان مهم است که بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی جامعه علمی دنبال کنند.